Ο καπετάνιος Μεντιλίμπαρ σε αχαρτογράφητα νερά

Από τη νηνεμία στη φουρτούνα… ένα τσιγάρο δρόμος. Για την ακρίβεια 3-4 ματς απόσταση. Ο Ολυμπιακός πέρασε το πιο ήσυχο καλοκαίρι των τελευταίων πολλών ετών, καθώς απουσίαζαν οι αγωνιστικές υποχρεώσεις (αν και αυτό δεν είναι πάντα τόσο καλό), με αποτέλεσμα να έχει το πλεονέκτημα να χτίσει την ομάδα της νέας σεζόν δίχως βιασύνες.

Νωρίς-νωρίς έχουν όμως αρχίσει οι μουρμούρες για την αγωνιστική παρουσία των Πειραιωτών, οι οποίοι από εκεί που ήταν καβάλα στ’ άλογο, περνάνε την πρώτη κρίση της χρονιάς. Για τα μεταγραφικά είχαν ξεκινήσει πολύ πιο πριν. Ούτε απέναντι σε Βόλο και Athens Kallithea (κυρίως), αλλά και με τη Λαμία, όπου ο στόχος επετεύχθη για τους «ερυθρόλευκους», άρεσαν οι εμφανίσεις. Ασφαλώς, το ίδιο ισχύει για τους αγώνες κόντρα στον αξιόμαχο Παναιτωλικό και τον κυνικό Άρη, από τους οποίους χάθηκαν πέντε βαθμοί.

Οι Πειραιώτες εμφανίζονται μπλοκαρισμένοι σε αυτό το κομμάτι της σεζόν και τώρα ο καπετάνιος καλείται να βρει άμεσα λύσεις με τα «όπλα» που έχει στη φαρέτρα του… Ο Ολυμπιακός πολύ λογικά αποφάσισε από την περασμένη σεζόν, να δώσει τα… κλειδιά της ομάδας στον Χοσέ-Λουίς Μεντιλίμπαρ και για την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο. Για να είμαστε ακριβείς και δίκαιοι, πριν καν έρθουν οι μεγάλες προκρίσεις, αλλά αμέσως μετά το βαρύ 4-1 από τη Μακάμπι Τελ Αβίβ στο «Γ. Καραϊσκάκης». Μετά τις σπουδαίες νίκες στην Ευρώπη, αυτή η εξέλιξη έμοιαζε επιβεβλημένη, αλλά ο κύβος ερρίφθη προτού σημειωθούν τα μεγάλα αποτελέσματα και σίγουρα είναι κάτι που πρέπει να πιστωθεί στον Βαγγέλη Μαρινάκη.



Ένας ενδοιασμός που είχα στο τέλος της περασμένης σεζόν και λίγο πριν την έναρξη της νέας, αλλά δαγκωνόμουν να μην το πω και το γράψω τότε είχε να κάνει με το παρελθόν του 63χρονου τεχνικού. Ο Βάσκος βίωσε τα τελευταία δύο χρόνια όσα δεν είχε ζήσει σε όλη του την προπονητική ζωή. Κατακτώντας με τη Σεβίλλη το Europa League, ενώ ακολούθησε το Conference League με τον Ολυμπιακό, για τον οποίο η επιτυχία ήταν μεγαλύτερη. Αφού μιλάμε για ιστορικό τίτλο για τον σύλλογο.

Πού είναι το κακό σε όλα αυτά θα πει κάποιος; Υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής στα δύο success stories. Ο Μεντιλίμπαρ τα έβγαλε εις πέρας, αναλαμβάνοντας μέσα στη σεζόν. Τον Μάρτιο του 2023 τη Σεβίλλη και τον Φεβρουάριο του 2024 τον Ολυμπιακό αντίστοιχα. Κλήθηκε να διαχειριστεί μία δύσκολη κατάσταση σε κάθε περίπτωση, τα πήγε περίφημα και δεν γίνεται να μην του το πιστώσουμε. Δεν έχτισε, ωστόσο, κάτι από την αρχή. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν πρέπει να λάβει να ανάλογα εύσημα.

Οι Ανδαλουσιάνοι δεν είναι η ομάδα που ξέραμε τα προηγούμενα χρόνια, αλλά αποτελεί γεγονός ότι ο Μεντιλίμπαρ, όποια κατάσταση και αν επικρατούσε εκεί, απομακρύνθηκε πολύ νωρίς στη σεζόν και συγκεκριμένα τον Οκτώβριο. Πληρώνοντας το μάρμαρο για την κακή εκκίνηση της ομάδας, λίγους μήνες μετά από την κατάκτηση μίας ευρωκούπας. Κακή είναι η εκκίνησή του και στον Ολυμπιακό. Οπότε, τουλάχιστον, θα πρέπει να αντιστρέψει το κλίμα στους Πειραιώτες για να αποφύγει κάτι ανάλογο.

Ο Ολυμπιακός, εκτός από ομάδα με υψηλές απαιτήσεις είναι γενικώς ένα δύσκολο… καράβι και αυτό το γεγονός ανεβάζει το επίπεδο δυσκολίας στην αποστολή που έχει μπροστά του ο Μεντιλίμπαρ. Γίνεται ακόμη πιο δύσκολο το έργο του, αν συνυπολογίσει κανείς ότι δεν έχει συνηθίσει σε ανάλογες καταστάσεις. Ασχολείται επαγγελματικά με την προπονητική από το 1994 και σε αυτό το διάστημα, με εξαίρεση τα τελευταία χρόνια βρέθηκε σε πάγκους μικρομεσαίων ομάδων της πατρίδας του. Με τις Μπιλμπάο, Οσασούνα, Αλαβές, Εϊμπάρ και Λεβάντε να είναι οι πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις. Ίσως να μην είναι τυχαίο το γεγονός (από τη στιγμή που δεν είναι άνθρωπος στο ξεκίνημα ή στα μέσα της προπονητικής του καριέρας) ότι δεν του ανέλαβε ομάδα σε πιο μεγάλα κυβικά όλα αυτά τα χρόνια. Ως γνωστόν δεν μπορεί να αφομοιώσει νέα κόλπα ένα «γέρικο σκυλί».

Θα αναρωτηθεί κάποιος, «έχει περάσει από τόσες ομάδες στην Ισπανία και δεν μπορεί να τα καταφέρει στην… Ψαροκώσταινα;». Εδώ κολλάει αυτό που είπαμε νωρίτερα. Για το μεγάλο καράβι και τις μεγάλες απαιτήσεις. Προφανώς και δεν έγινε μέσα σε λίγους μήνες κακός προπονητής από… Θεός ο Μεντιλίμπαρ. Ό,τι γράφει δεν ξεγράφει και το όνομα του Ολυμπιακού χαράκτηκε στην κούπα του Conference League και θα παραμείνει εκεί για πάντα. Ωστόσο, κάθε αποστολή δεν είναι ίδια…

Κάποιος θα πιστέψει ότι το ανάθεμα πέφτει μόνο στον Μεντιλίμπαρ, αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Ο Ολυμπιακός είχε το καλοκαίρι να τακτοποιήσει αρκετές και πολύ σημαντικές εκκρεμότητες σε επίπεδο ρόστερ και το πρόσημο στο ταμείο που έγινε δεν ήταν θετικό. Αφού με διαφορετικό τρόπο χάθηκαν (δικαιολογημένα ή μη, με λιγότερα ή περισσότερα ελαφρυντικά) οι Φορτούνης, Ποντένσε και Όρτα μέσα στο μεταγραφικό παζάρι, ενώ υπήρξε happy end με τον Κάρμο. Η απάντηση είναι ότι ήρθαν άλλοι και ποιοτικοί παίκτες στη θέση τους. Προφανώς και έτσι συνέβη, αλλά αυτή είναι μία απλοϊκή προσέγγιση.



Ο Βέλντε ήταν πολύ «ζεστός» και εντυπωσιακός στα φιλικά, έχοντας έρθει καλά προπονημένος, αφού είχε ξεκινήσει νωρίς προετοιμασία με τη Λεχ Πόζναν. Ωστόσο, στα πρώτα επίσημα ματς του Ολυμπιακού και με εξαίρεση το ωραίο γκολ απέναντι στην Athens Kallithea είναι χαμένος. Ο Γουίλιαν είναι παίκτης κλάσης, είχε μία καλή διετία με τη Φούλαμ στην Αγγλία, αλλά αυτή τη στιγμή θέλει χρόνο και σωστή διαχείριση, έχοντας κλείσει τα 36.

Ο Ολιβέιρα είναι πιο ποιοτικός από τον Αντρέ Όρτα, αλλά και αυτός πρέπει να προσαρμοστεί, με τον προπονητή να τον έχει χρησιμοποιήσει ως αλλαγή σε αυτό το πρώτο διάστημα. Ο Όρτα, ωστόσο, δεν χρειαζόταν χρόνο και αρκετές φορές δεν έχει σημασία το ποιος είναι καλύτερος παίκτης, το ποιος θα κουμπώσει καλύτερα στο σύνολο και ο χαφ της Μπράγκα το έκανε εξαιρετικά πέρυσι. Συνεπώς, οι «ερυθρόλευκοι» παρουσιάζουν έλλειμα στο ταμείο που γίνεται αυτήν τη στιγμή.

Ο ίδιος ο Βάσκος δεν φρόντισε να κάνει ευκολότερη τη ζωή του. Έριξε ματιές, όπως προκύπτει από τα ρεπορτάζ εντός και εκτός συνόρων, σε μία σφιχτή λίστα και φυσικά τα ονόματα εκτός αυτής ανήκουν στο υπόλοιπο τιμ των Πειραιωτών. Επιδίωξε να πάρει παίκτες που ξέρει καλά, επειδή έχει συνεργαστεί μαζί τους. Όπως ο 34χρονος Ντάνι Γκαρθία, ο οποίος εν τέλει αποκτήθηκε, αλλά λόγω των μικροπροβλημάτων που αντιμετώπισε, δεν βρίσκεται στο επιθυμητό επίπεδο ετοιμότητας και κινείται σε ρηχά νερά στο πρώτο κομμάτι της σεζόν. Ακόμη ακούστηκε έντονα ο Χορδάν που τον είχε σε Σεβίλλη και Εϊμπάρ, ο Μπράιαν Χιλ (Εϊμπάρ και Σεβίλλη) και ο Λουίς Ριόχα (από την Αλαβές), αλλά και κάποιοι ακόμη, αλλά όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό. Εδώ να υπενθυμίσουμε ότι πέρυσι πήρε έτοιμο ρόστερ ο έμπειρος προπονητής.

Η ποιότητα κάνει πολλές φορές τη διαφορά, αλλά δεν χρειάζεται να έχεις μόνο ποιότητα για να μην κάνεις ρεκόρ σε σέντρες απέναντι στον Παναιτωλικό στο γήπεδό σου. Απαιτούνται και άλλα πράγματα. Το σίγουρο είναι ότι παραγωγικά παίρνει λίγα πράγματα από τους μεσοεπιθετικούς του και τον τρόπο παιχνιδιού ο Ολυμπιακός αυτήν τη στιγμή.

ΥΓ: Ο Τσικίνιο δεν κινείται στα δικά του στάνταρ στον ρόλο του δεκαριού. Τουλάχιστον σε τέτοιου τύπου παιχνίδια, απέναντι σε κλειστές άμυνες. Δείχνει μπερδεμένος.
ΥΓ2: Οι συνθήκες δεν είναι ιδανικές όταν τσεκάρεις από τη λίστα των ελεύθερων, αλλά ίσως ακόμα να μην είναι αργά για περαιτέρω ενίσχυση…